Apresentándome: Asi nascin
Asi nacin no cibercespacio, naveguéi en proa, recaléi en portos, e atopéi a moitos que a vida foron enchendo.
Lonxe de lastrarme, quedéime case espida, lixéira na equipaxe, e o corazón chéo.
Escomezo outra viaxe, precisa tal vez; ou tal vez efímera no devagar. Nada me pregunto. Recollo o que atopo, e con eso subsisto.
Coma unha meniña, ante un xoguete, que descoñece. Aqui me sitúo. Aqui chego.
Bemvidos aos chegados, bemvidos os de visita veloz. Bemvidos todos.
Crear é de persoas, e non temos o dereito, senón a obriga de dar o que temos nas nosas mentes, que xulguen os demais. Unha aperta pola iniciativa tan linda.
ResponderEliminarMoi agradecida Ricardo, polas tuas palabras. Espero estar a altura....ou baixúra, hehehe. Teño a moita honra que fixeras a estréa do mesmo. De verdade!
ResponderEliminar